31 Mart 2012 Cumartesi

Sona ulaşıyoruz seninle

Aynı mutfakta yemek yapıyorum.Kimse yok yanımda.Bu kez hayaletin sarılıyor bana tatlı tatlı. Arkadaşımla geziyoruz keyfime diyecek yok.Bir an sen oturuyorsun yanıma.Yüzümü dönemiyorum orada olmadığını bildiğimden.Düşüyor suratım.Güzel sevgililerin gülüşmelerinde bana nasıl baktığını hatırlayıp kitleniyorum bir kaç dakika.


Kim kalbime girmek istese şimdi,bir hayaletin gölgesinde yer arayacak kendine.Ne büyük eziyet benim için.Lanet olsun hayatıma girdiğin güne be azizim.Lanet olsun güzel günlere de.Neyse ki altı ayda unutuyormuşsun bir insanı.Son 40 gün desene...Bu gece de korku filmi izleyelim bari ne dersin,sıkılmayız bebeyim...

6 yorum:

  1. yeni birine kapılarını açamadan zor be canım. yalnızlık da canını acıtmaya başlıyor, onsuzlugun yanında. zamanla bir saplantı haline geliyor, ayrılık acısından cok. bir an önce atlatman dileğiyle.

    YanıtlaSil
  2. teşekkür ederim.Hakikaten saplantıya dönüşüyor bir süre sonra.

    YanıtlaSil
  3. "Bu kez hayaletin sarılıyor bana tatlı tatlı." şu hissi öyle iyi biliyorum ki..Çok güzel bir yazı olmuş, umarım atlatırsın.

    YanıtlaSil
  4. ne kadar tuhaf bir his değil mi :/ teşekkürler.

    YanıtlaSil
  5. Desene çok kalmamış geri sayım nasıl gidiyor?Kararlımıyız unutmaya..:))

    Ps;Son yazından buyana okuyarak geldim..bağışla takılarak başlasın blogdaşlığımız dedim...merhaba!..;)

    YanıtlaSil
  6. geri sayımı geçmiş bulunuyor gibiyim :) merhabalar :)

    YanıtlaSil