24 Ocak 2013 Perşembe

Özgürlük

Kesintisiz,durmaksızın büyüyen fırtınalardan kaçmak için sığındığım limanlarım vardı. Dünyanın hiç bir yeri yoktur ki bu fırtınadan nasiplenmesin.Limanda da olsam sadece arkamı dönebildiğim bir gerçeklikten kaçıştı bu.O korkunç dalgalarını görmesem de rüzgarından üşüdüğüm ve sarsıldığım fırtınalar.Karaya çıkmak kolay elbet ama çürürsün,için içini yerken,senin yerin gene denizler. Bırakmak zor işte sana güven veren şeyleri. Korkuları boğmak da öyle.Hem alışmış oluyorsun bir süre sonra çiçeklerin güzelliğine.Ruhun sarsıntıları inkar etmek istiyor.

Çatışan duygularımızla düşüncelerimiz mi?Aksine duygularımız bizi en doğru yere götürürken,nereye gittiğimizi görüp,alternatif düşüncelerle hislerimizi başka taraflara kanalize ediyoruz.Ortaya saçma,tuhaf ve sığ görüntüler çıkıyor.Oysa insan kendini, gözlerini sonuna kadar açtığında özgür hissediyor.

Özgür olmanın yalnız bir tek sınır olduğunu söylemek hata.Bunların uzun aralıklı duraklar olduğunu düşünebiliriz.Her seferinde daha da netleşen.Ve sonrasında, acısını çektiğimiz duygu-düşünce çelişkileri yerini bütünleşmeye bırakıyor.

Bir kaç duraktan sonra yeni bir sorun çıkacak.Özgürlüğünün başkalarının özgürlüğü ile tamamlanacağını görüyorsun.Ve onların yarattıkları limanlarıyla karşılaşıyorsun.Yakıp yıkmalı onları da.Güven duygusunu özgürlükte aratmalı.

Küçük bir sandal da olsan sonu olmayan denizde, sığındığın limanlarda parçalanmayı bekleyemezsin. Madem çıkmışsın denize,tam kalbine giderken fırtınanın,orada öleceksin..

20 Ocak 2013 Pazar

Cehennemin çiçeksizliği

Sanmayın ortadan kayboldum.Yok öyle bir şey.6 taslak yazdım aslında da yazıların sonunu getirememek çok canımı sıktı,paylaşamadım.Lady Jane'i bilen bilir.Yazmayı bıraktığını açıklamış,blogunu kapatmış.Ne yazık ki neden kapatmaya karar verdiğini bile öğrenemedim. Üzüldüm doğrusu.Beni düşündürdü.Blog aleminde en sevdiğim yazardı.Doğrusu ben bu blogu açtığımda bugünkünden daha farklı amaçlarım vardı.Bu amaçlar bir kaç kez değişti. Burada yazarak neye ulaşmak istediğimi kestiremiyorum artık.Lady Jane'in de blog üzerinden olmasa da bir şekilde yine yazmaya devam edeceğini umuyorum.Öyle olsun istiyorum. Herkese sevgiler...